Columns van Mingfang Wang

Kookworkshop? Maar dan gaat mijn zus trouwen!

Mingfang Wang 31 augustus 2017

De afdeling Buitenland van de Rabobank had een personeelsfeestje. Een van de collega’s werd uitgezonden naar China en bij wijze van afscheid wilden ze hem een beetje Chinees leren tijdens een workshop Chinees koken. Ik was net begonnen met het geven van workshops, dus ik riep meteen volmondig ja.

‘We komen met 32 personen,’ zei het meisje van de bank. Ik slikte even. In de zaal waar in de workshop gaf, pasten er hooguit 18.

‘Geen probleem,’ beweerde ik. Wie zei er nee tegen 32 betalende gasten?

Toen noemde ze de datum waarop de workshop moest plaatsvinden. Ik bladerde in de agenda van het restaurant en verstijfde opnieuw. Waarom die datum? Moest het echt op die datum? In grote letters stond in de agenda de bruiloft van mijn zus aangekondigd.

Chinezen eten geen katten — het bewijs

Mingfang Wang 24 augustus 2017

Aan het eind van de middag kwam een man mijn restaurant binnen en hij stak direct van wal. ‘Goedemiddag, ik ben de buurman van de overkant. Ik woon in dat gebouw. Gisteravond heeft de dierenambulance mijn kat teruggebracht. Ze vertelden dat hij een week bij u in de kelder heeft gezeten. Ik wilde u bedanken dat u hem zo lang heeft verzorgd.’

Ik knikte beleefd en zei nog even niks. Verzorgd was niet helemaal het woord dat bij de situatie paste. En wat deze buurman niet wist, was dat zijn kat er bijna niet meer was geweest. Wat was er gebeurd?

Een bezoek van de kroepoekpolitie

Mingfang Wang 17 augustus 2017

De telefoon ging en ik nam op met de naam van mijn restaurant, zoals altijd. Een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn vroeg of ze de eigenaar kon spreken. Dat ging nogal makkelijk, want die sprak ze al. Ze was van het televisieprogramma van de Keuringsdienst van Waarde, zei ze, en wilde graag een keer langskomen om te filmen hoe kroepoek werd gemaakt. Ik vroeg me verbaasd af waarom de Keuringsdienst van Waren een eigen televisieprogramma moest hebben. Maar ze was heel vriendelijk en omdat ze van tevoren belde, vond ik dat ik niet kon weigeren. We maakten een afspraak voor de volgende dag. Ik wist toen natuurlijk nog niet dat mij een bijzondere verrassing te wachten stond.

Het mysterie van de Babi Panggang-saus

Mingfang Wang 10 augustus 2017

Mijn restaurant had een reputatie hoog te houden voor het constante niveau van smaak en kwaliteit. Om die te waarborgen gebruikten we altijd precies dezelfde ingrediënten, bereidingswijzen en leveranciers. Mijn gebruikelijke stress sloeg dan ook bijna om in paniek toen er op een dag klachten begonnen binnen te komen over de smaak van de babi panggang, de pikante kip en sommige loempia’s. Het heeft me ruim een week gekost om erachter te komen wat het probleem was.

Verborgen camera

Mingfang Wang 3 augustus 2017

Het voordeel van nieuwe buren is dat je daarmee ook meteen potentiële nieuwe vaste gasten in je restaurant hebt. Dat gold in elk geval voor José en Harrie. Zijn waren binnen gekomen, hadden besteld en ik had hun soep gebracht. Zoals altijd hield ik van enige afstand in de gaten of iedereen in mijn zaak het naar zijn zin had. Harrie keek druk om zich heen, loerde even onder de tafel en José zocht zelfs in de planten. Ik ging snel naar hen toe.

‘Is alles naar wens?’ vroeg ik geroutineerd.

‘Worden we in de gaten gehouden met een verborgen camera?’ wilde Harrie weten.

Waarom zou iemand dat in hemelsnaam denken?

Simon de flessentrekker

Mingfang Wang 19 juli 2017

Voordat ik het politiebureau binnenliep, had ik het woord ‘flessentrekker’ nog nooit gehoord. Toen in de dienstdoende agent uitlegde wat er die middag in mijn restaurant was gebeurd, vertelde hij me dat zoiets flessentrekkerij heette. Er was geen fles aan te pas gekomen en niemand had ergens aan getrokken, maar de Nederlandse taal heeft wel vaker verrassingen voor me. Wie was Simon en wat had hij gedaan?

Koken door de telefoon

Mingfang Wang 12 juli 2017

Als ondernemer moet je soms improviseren. In mijn restaurant in Hilversum was mijn vader de chef-kok en de zaak kon geen dag zonder hem. De meeste koks konden elkaars werk overnemen en ik kon zelf invallen bij de meeste werkzaamheden in de keuken. De jongens van de bezorging waren ook onmisbaar, maar wel vervangbaar, evenals de meisjes in de bediening. Maar mijn vader, de chef-kok, daar kon mijn restaurant geen dag zonder.